James

Ik draag Isabel helemaal terug tot aan de haven, omdat ze op dit moment niet in staat lijkt te zijn om te lopen. Ze reageert helemaal nergens meer op en hangt maar wat tegen me aan, met een afwezige blik in haar ogen.
'Gast, je moet haar echt leren hoe ze een mes van iemand af moet pakken,' klaagt Niko, als ik haar in de kajuit neerzet op een van de banken. Hij pakt een appel uit een fruitschaal en bijt er een flink stuk uit, zo groot dat de helft van de appel meteen verdwenen is. 'Het was echt… weet ik veel, triest om te zien of zo. Ze deed helemaal niets.'
'Niet nu, Niko,' grom ik terug, terwijl ik een doek pak en die tegen Isabels hals druk. Die klootzak heeft zijn mes zo hard tegen haar keel gedrukt, dat ze nu een snee in haar huid heeft. Het bloed is tot in de stof van haar shirt gelopen. 'Heb je pijn?'
Haar pupillen bewegen en gelukkig schudt ze vervolgens - heel lichtjes - haar hoofd.
'Was die klootzak eigenlijk thuis?' Niko weet echt nooit wanneer hij zijn bek dicht moet houden, dus hij blijft maar doorpraten.
'Nee,' antwoord ik, terwijl ik Isabel aan blijf kijken. Ze reageert door kort naar me te kijken en door de blik die ze me geeft, vermoed ik dat ze wel door heeft dat dit over Sebastian gaat. De kans dat die klootzak thuis zou zijn, was heel klein, aangezien hij gisteren nog in de Dominicaanse Republiek was. Ik heb nu echter wel een vermoeden waar hij naartoe gaat, doordat ik zijn huis doorzocht heb. 'Ik denk dat hij naar Cuba gaat.'
'Met Camila?' Niko gooit het klokhuis van zijn appel naar buiten, die daar in het water van de zee belandt.
'Ik denk het.' Ik leg mijn hand tegen Isabels wang, want ik moet haar iets vertellen. Ik wil dit niet voor haar verzwijgen, maar ik hoop dat ze nu niet boos op me wordt. Ik wil niet dat ze weer bij me wegloopt. 'Ik heb je huis in de fik gestoken. Sorry, maar ik kon het niet laten.'
In eerste instantie reageert ze helemaal niet, maar uiteindelijk haalt ze heel even haar schouders op, alsof het haar totaal niets boeit. Haar ogen hebben nog steeds een afwezige blik en ik begin me langzaamaan een beetje zorgen te maken. Ik ga haar in ieder geval onder geen enkele voorwaarde ook maar een seconde alleen laten nu, want ik vertrouw die blik niet.
'Nou, kleine broer, als je ooit mijn huis in de fik steekt, dan reageer ik dus echt niet zo rustig. Dat je het even weet,' grinnikt Niko op de achtergrond.
'Jij hebt helemaal geen huis.' En daarnaast moet hij echt zijn bek eens dichthouden.
'Nee, maar stel, ik had wél een huis, dan…'
'Je moet me pijn doen,' flapt Isabel er dan opeens vanuit het niets uit, alsof ze een doodnormaal verzoek doet. Zelfs Niko zwijgt meteen en kijkt verbaasd naar haar. 'Ik voel helemaal niets meer. Alsjeblieft.'
Waarom vraagt ze dit nou? Vanochtend wilde ze nog dat ik haar liet gaan, omdat ik haar pijn deed en nu… fuck! Ik weet serieus even niet hoe ik hier op moet reageren.
'Ik vroeg me al af wat er mis met haar was,' grinnikt Niko. 'Ik kon me namelijk niet voorstellen dat een doodnormaal meisje met jou samen wilde zijn.'
'Er is helemaal niets mis met haar!' blaf ik naar hem. Ik weet niet op wie ik op dit moment meer woedend ben. Op Niko, omdat hij beweert dat er iets mis met haar is. Op Isabel, omdat ze dit van me vraagt. Of… op mezelf, omdat ik niet weet hoe ik moet reageren.
'Alsjeblieft,' jammert ze op een smekende toon. 'Sla me. Ik wil het!'
'Moet ik het doen?' vraagt Niko uiteraard al meteen. Hij komt overeind en knakt de botjes in zijn vingers, alsof hij zich daadwerkelijk klaarmaakt om een klap uit te delen. 'Waar wil je geslagen worden, pop? Op dat kontje van je?'
Wanneer Isabel haar hoofd naar hem toe draait, is voor mij de maat echt vol. Ik zit te koken van woede. 'Niko, als jij niet nu meteen verdwijnt, dan heb je zometeen een kogel door je fucking kop!' Ik strengel mijn vingers in de haren van Isabel en trek haar hoofd terug, zodat ze mij aankijkt en niet Niko. 'En als jij nog één keer zo naar hem kijkt…' Ik laat haar haren meteen los, als ik besef waar ik mee bezig ben, of eigenlijk waar Isabel mee bezig is. Ze daagt me bewust uit, net zoals de vorige keer toen ze straf wilde. 'Speel verdomme geen spelletjes met me!'
'Naar Cuba dan maar?' grinnikt Niko, terwijl hij de kajuit verlaat en vervolgens de buitentrap naar boven neemt.
Ik wacht tot hij volledig uit ons zicht verdwenen is en richt me vervolgens tot Isabel. 'Ik ga je geen pijn doen. Begrepen?' Ze kijkt me woedend aan en maakt aanstalten om op te staan, maar ik klem mijn hand om haar bovenarm, voordat ze daar de kans toe krijgt. 'Blijf verdomme zitten als ik tegen je praat!'
'Want anders?' Haar bijdehante houding is meteen weer terug van weggeweest. Ze heeft zelfs weer een soort twinkeling in haar ogen, in plaats van die lege, afwezige blik.
Verdomme, volgens mij wil ze dit echt. 'Waarom vraag je me dit?'
'Ik wil weer iets voelen.' Ze slaat haar ogen neer en haalt haar schouder vluchtig op, om me vervolgens verleidelijk van onder haar lange wimpers aan te kijken. 'En ik heb dit nodig.'
'Oké.' Het komt soort van automatisch uit mijn mond, maar ik twijfel nog steeds. De enige reden waarom ik het overweeg, is omdat ze het zelf vraagt en ik haar wil helpen. 'Maar als je het waagt om me daarna iets kwalijk te nemen…'
'Nee, echt niet!' onderbreekt ze me meteen.
Ik trek haar aan haar bovenarm overeind en draai haar om richting de slaapkamer. Ik geef een tik tegen haar billen, waardoor ze een stukje vooruit hupt. 'Naar beneden en uitkleden.'
Terwijl ik haar naar de slaapkamer volg, vraag ik me nog steeds af of dit wel een goed idee is. Wanneer ze echter even later naakt, op haar knieën, op het bed plaatsneemt, is die gedachte alweer verdrongen. Ze is zo fucking mooi.
Ik haal de handboeien los van het bed en ze houdt haar armen al zelf achter haar rug, zodat ik haar polsen vervolgens kan boeien. Ik gebruik een zwart shirt om haar ogen te bedekken en terwijl ik het ombind, zie ik haar versnelde hartslag in haar hals kloppen.
'Weet je het zeker?' vraag ik alsnog, voor de zekerheid. Hierna is er geen weg terug meer en ik wil achteraf geen verwijten naar mijn hoofd geslingerd krijgen.
Het puntje van haar tong glijdt langs haar lippen en ze knikt behoorlijk enthousiast. 'Ja.' Fuck, ze is nu al aan het hijgen. Volgens mij is ze echt bloedgeil.
Ik bedek haar mond met de mijne en dwing mijn tong haar mond binnen, omdat ik haar wil proeven. 'Fuck, Isabel… Ik zou zo veel andere dingen met je willen doen op dit moment.'
'Wat dan?'
Ik strengel mijn hand in haar haren en trek haar hoofd een beetje naar achteren, toekijkend op haar heerlijke borsten, die door haar versnelde ademhaling hevig op en neer deinzen. 'Ik zou je op alle mogelijke manieren willen neuken…'
'Dat heb je gisteren toch al gedaan?' hijgt ze.
Denkt ze dat echt?
Ik grinnik zachtjes en schraap mijn tanden langs haar oorlelletje. 'O, nee, schatje. Ik wil je…' Ik strijk met mijn middelvinger over haar lippen en duw hem vervolgens haar mond binnen, tot diep achter in haar keel. 'in die verdomde grote mond van je…' Godver, ze kreunt luidruchtig, terwijl haar wangen hol zuigen rondom mijn vinger. 'en in die fucking lekkere kont van je…' Ik trek mijn vinger weer uit haar mond en grijp met diezelfde hand haar billen vast, waarna ik mijn natte middelvinger een klein stukje anaal bij haar binnendring.
Ze ademt scherp in en haar rug schiet omhoog. 'Ah, shit…' Haar spieren staan meteen volledig op spanning, alsof ze me probeert te weren, en ze kreunt jammerend. 'Ik weet niet of ik dit wel wil…'
'Volgens mij wilde je iets voelen.' Ik laat haar haren los en kneed haar borsten, in de hoop dat ze dan een beetje ontspant. Ondertussen breng ik mijn middelvinger steeds een beetje dieper bij haar naar binnen. 'Voel je nu niets?'
Ze bijt op haar lip en blijft vervolgens een paar seconden stil, alsof ze even moet nadenken over haar antwoord. 'Jawel.’
Ik trek mijn handen van haar af en kom overeind van het bed. Meteen draait ze verward haar geblinddoekte hoofd heen en weer, zoekend naar waar ik opeens gebleven ben. 'Waar ben je?'
'Hier.' Ik sta vlak voor haar, voor het bed, en trek ondertussen mijn kleren uit. Als ze zo graag iets wil voelen, dan kan ze het krijgen ook — alleen niet op de manier die zij zo graag wil. 'Ik ga je niet slaan, Isabel.'
'O,' komt er fluisterend uit haar mond. Ze vraagt niet wat ik dan wel ga doen, want dat weet ze allang. 'Gaat het pijn doen?'
'Dat wilde je toch?' plaag ik haar. Ik ben echt niet van plan om haar opzettelijk veel pijn te doen, maar ik weet ook dat ze het nodig heeft om een beetje pijn te voelen. Ik strengel mijn hand weer in haar haren en dwing haar naar beneden, richting mijn keiharde pik. 'We doen gewoon hetzelfde als net met mijn vinger, goed?'
Ze knikt vertwijfeld en ik merk dat ze behoorlijk nerveus is, maar dat vind ik eigenlijk wel opwindend. Ik pak de schacht van mijn penis vast en strijk met mijn eikel langs haar lippen. Net als ik wil zeggen dat ze haar mond moet openen, doet ze het vanzelf al en zuigt ze me helemaal naar binnen. Ik laat haar voor even volledig haar gang gaan en het tempo bepalen, zonder druk te zetten met mijn hand in haar haren.
'Godver, Isabel…' Het komt waarschijnlijk doordat alles wat zij doet fucking opwindend is, maar het is nog nooit zo heerlijk geweest om in iemands mond te zijn. Het liefst zou ik hier voor eeuwig willen blijven, maar ik heb nou eenmaal plannen met haar verrukkelijke kont. 'Dat mag je binnenkort een keer helemaal op jouw manier doen, maar nu…' Ik pak haar haren wat steviger vast en stoot mijn heupen naar voren, zodat ik tot diep achter in haar keel kom. Ik hoor en voel haar kokhalzen en haar speeksel loopt uit haar mond. 'gaan we eerst iets anders doen.'
Ik trek mezelf weer terug en duw haar voorover tegen het matras, terwijl ze hevig naar adem hapt. Haar heupen trek ik een klein beetje omhoog, waarna ik mezelf achter haar positioneer, met mijn keiharde pik - die zeiknat is van haar speeksel - in mijn hand. Ik laat mijn andere hand over haar zeiknatte kutje glijden en gebruik haar eigen opwinding als extra glijmiddel.
'Probeer te ontspannen,' zeg ik haar, terwijl ik mezelf langzaam weer bij haar binnendring. Ik zie dat ze haar gezicht in het matras begraven heeft en hoor een gesmoord kreetje. Ze is echt onmogelijk nauw, maar alsnog duw ik verder. 'Isabel, verdomme, ontspan.'
'Dat gaat verdomme niet!' schreeuwt ze uit.
'Jij wilde iets voelen…' Ik breng mijn hand richting haar clitoris en begin haar te stimuleren, waardoor ze langzaam maar zeker steeds meer ontspant. Uiteindelijk laat haar lichaam me steeds meer toe en kan ik steeds dieper gaan. 'Vertel me eens wat je nu voelt.'
'Ik… weet het niet.'
Ik begin langzaam in en uit haar te bewegen, als ik merk dat ze meer en meer opgewonden begint te raken. 'Wat voel je, Isabel?'
'Jou,' hijgt ze en ze begint tegendruk te bieden door haar billen steeds meer naar achteren te duwen. Haar clitoris klopt tegen mijn vingers en ik voel dat ze niet ver verwijderd is van een orgasme. 'Ik voel je overal.'
Godver, dat is nog beter dan wat ik hoopte dat ze zou zeggen. 'Kom voor me. Nu, verdomme.' Ik hou het zelf niet lang meer vol, door hoe nauw ze is, dus ik moet haar nu laten komen.
Alsof mijn woorden haar over het randje trekken, begint ze te kreunen en hevig om mijn pik en vingers samen te trekken. Ik verhoog mijn tempo, omdat mijn eigen ontlading zich ook niet meer tegen laat houden, en stoot een paar keer hard en diep in haar. Met een diepe grom vul ik haar uiteindelijk helemaal met mijn zaad, met misschien wel het lekkerste orgasme ooit.
'Haat je me al?' vraag ik, als ik me uit haar terug heb getrokken en haar - naast me - tegen me aan trek. Ik verwijder het zwarte shirt voor haar ogen en zie dat haar ogen vochtig zijn van haar tranen. De handboeien maak ik zometeen wel los.
'Nee,' antwoordt ze tot mijn verbazing. Ze is nog een beetje buiten adem en haar betraande ogen kijken recht in de mijne. Haar wangen hebben een heerlijke net-geneukt blos. 'Ik denk dat ik…' Ze slaat haar ogen neer en drukt haar voortanden in haar lip. 'Ik denk dat ik verliefd op je ben,' fluistert ze vervolgens.
Fuck.