Isabel

Mijn opmerking was verre van serieus en slechts bedoeld om hem een beetje op de kast te jagen. Ik voel geen enkele behoefte om me door twee mannen tegelijkertijd te laten nemen, want ik moet er eerlijk gezegd niet aan denken om ooit nog met iemand anders seks te hebben. In het verleden genoot ik namelijk nooit echt van seks, omdat het mij telkens herinnerde aan bepaalde nare gebeurtenissen.
Met James is dat anders en ik weet niet eens precies waarom. Hij laat me dingen doen en voelen die ik nooit voor mogelijk had gehouden. Ik kan nu echt genieten, ik hoef niet te doen alsof en ik weet dat ik dat nooit meer bij iemand anders zal vinden.
‘Meen je dit?!’ Hij zit inmiddels overeind naast me en zijn zilveren parels kijken me woedend aan. Het was naïef om te denken dat hij mijn grapje wel kon waarderen, want ik weet hoe bezitterig hij is als het op mij aankomt.
Toch vind ik zijn reactie behoorlijk overtrokken, aangezien hij zelf degene was die begon over een seks-bucketlist. ‘Ja. En wat dan nog?’ antwoord ik daarom op een uitdagende toon.
‘En wat dan nog?!’ herhaalt hij. Hij laat zijn hoofd naar achteren vallen en schudt ermee heen en weer. De spanning in zijn lichaam neemt zichtbaar toe en ik zie dat hij inmiddels zijn vuisten gebald heeft. ‘Jij wilt je verdomme laten neuken door een andere kerel en je doet alsof het de fucking normaalste zaak van de wereld is!’
Zijn agressieve houding zou misschien een teken voor mij moeten zijn om aan te geven dat ik maar een grap maakte, maar in plaats daarvan drijf ik de spanning nog wat meer op. ‘Jij mag er ook bij zijn.’
‘Ik wíl daar niet bij zijn!’
‘Oké.’ Ik haal nonchalant mijn schouders op. ‘Dan moet ik dus twee andere mannen gaan zoeken om mijn fantasie…’
‘Houd je fucking bek dicht, Isabel!’ Hij springt zo snel overeind dat ik ervan schrik. Mijn ademhaling blijft in mijn keel vasthangen, door de manier waarop hij op me neerkijkt. Zijn wijsvinger steekt op een dreigende manier richting mijn gezicht. ‘Ik maak iedereen af die jou verdomme met één vinger aanraakt!’
Fucking hel.
Ik voel me plots diep gekwetst door die woorden en het waarom daarvan komt hard binnen. Hij heeft namelijk niets gedaan sinds hij weet dat Joey aan me heeft gezeten. Het komt daardoor over alsof ik niet vrijwillig seks mag hebben met anderen, maar het is blijkbaar geen probleem als ik ertoe gedwongen word.
Die gedachte maakt me woedend en zorgt ervoor dat ik hem net zo hard terug wil kwetsen. Mijn impulsieve ik vindt het een goed idee en mijn verstand is momenteel nergens te bekennen. ‘O nou, in dat geval heeft Mitchell vast een probleem nu…’ Ik heb geen idee wie Mitchell is en ik ken ook helemaal niemand die zo heet. Het was de eerste naam die in mij opkwam. ‘…aangezien ik me vanavond door hem heb laten neuken.’
‘Je hebt… wát gedaan?!’ De woeste blik die ik vervolgens krijg zou beangstigend moeten zijn, maar het maakt me slechts strijdlustig.
‘Ja, Jamie. En nu?’ Ik kruip overeind op mijn matras en ga naakt op mijn knieën voor zijn neus zitten. Ik voel me enorm dapper, terwijl ik in werkelijkheid gewoon dom bezig ben. ‘Ga je mij slaan? Mijn keel dichtknijpen?’
We staren elkaar zwijgend beiden met samengeknepen ogen aan, alsof we allebei wachten op de volgende domme reactie van de ander. James is de eerste die overstag gaat, door me een kutwijf te noemen en me een keiharde duw tegen mijn schouders te geven. Ik beland met een harde klap op mijn rug tegen het matras, waardoor de lucht uit mijn longen wordt geslagen.
Het lijkt alsof ik die klap nodig had om wakker te worden.
‘Zeg me waar ik die fucking Mitchell kan vinden,’ hoor ik hem zeggen en wanneer ik voorzichtig opkijk, zie ik dat hij zijn jeans aan het aantrekken is. ‘NU, Isabel. Waar kan ik die klootzak vinden, want ik zweer je dat ik hem afmaak!’
O mijn god. Hij is echt helemaal gek geworden.
‘Het was een grapje!’ piep ik. De tranen prikken in mijn ogen en ik knipper er een paar keer mee om het brandende gevoel te verminderen. ‘Ik wist niet dat je zo boos zou worden!’
‘Een grapje?!’ Zijn broek hangt op zijn heupen, met de knoop nog open en zijn gebalde vuisten ernaast. Zijn lichtgroene ogen zijn gigantisch en hij kijkt me met een moordlustige blik aan, waarvan ik nu twijfel of die voor mij of voor de verzonnen Mitchell bedoeld is. ‘Vind je dit fucking grappig?!’
Ik weet niet wat ik moet zeggen en tot overmaat van ramp komt er vervolgens ook nog een klein, nerveus giecheltje uit mijn mond.
‘Ik haat je zo fucking erg nu!’ Hij draait zich om en stuift vervolgens op mijn kledingkast af. Mijn arme kledingkast die nu de klap krijgt, die eigenlijk voor mij bedoeld is. Hij lijkt al zijn kracht te hebben verzameld, wanneer hij met zijn vuist uithaalt tegen het paneel aan de zijkant. Het hout spat uit elkaar onder de impact van de klap en wat achterblijft is een grote scheur en een gapend gat, ter grootte van een sinaasappel.
‘Ik wist echt niet dat je zo boos zou worden,’ piep ik, totaal overrompeld door wat er zojuist gebeurd is. Het is volledig mijn schuld dat de spanning zo hoog is opgelopen, want ik had dit al veel eerder moeten stoppen door te vertellen dat mijn opmerking over het trio niet serieus was. ‘Ik dacht dat…’
Hij gromt door mijn woorden heen en grijpt de zijkant van mijn kledingkast vast. Zijn lichaam buigt voorover, totdat zijn voorhoofd tegen de bovenzijde van het paneel rust. ‘Als je slim bent, houd je nu verdomme die klote mond van je dicht.’
Het blijft een paar eeuwigdurende seconden stil waarin het me daadwerkelijk lukt om mijn mond te houden. De stilte zorgt ervoor dat er zich alleen maar meer vragen in mijn hoofd beginnen op te hopen en ik moet ze gewoon kwijt. ‘Zou je dat echt doen?’ vraag ik voorzichtig. ‘Iemand voor mij afmaken?’
‘Meen je dit?!’ gromt hij. Hij ademt diep en langzaam in en laat de lucht vervolgens in een snelle teug uit zijn mond ontsnappen. ‘Heb ik dat nog niet bewezen in San Juan, toen die klootzak een mes op je keel zette? Of met Sebastian?’
‘Sebastian?’ Mijn mond wordt spontaan kurkdroog bij het horen van die naam. We hebben het helemaal niet meer over hem gehad, omdat ik hem eigenlijk zo snel mogelijk wilde vergeten. Ik ging ervan uit dat hij terug was gegaan naar San Juan en daar zijn leven weer op had gepakt — ik weet niet eens waarom ik dat dacht. ‘Heb jij Sebastian… vermoord?!’