James

De rest van die dag zie of hoor ik niets meer van Isabel, maar dat kan me niet zo veel schelen. Ik zoek haar zelf ook niet op, ook al vraag ik me rond de avond wel af of ze niet iets moet eten of drinken. Ik gun haar die aandacht echter niet en als ze daadwerkelijk honger of dorst heeft, dan meldt ze zich maar.
Wanneer ik de volgende ochtend terugkom van mijn hardlooprondje op het eiland, zie ik dat ze op haar buik - gehuld in slechts een minuscule bikini in zwartwitte luipaardprint - op een van de ligbedjes aan de voorzijde van het dek ligt. Haar volle, ronde billen steken pontificaal boven de rest van haar lichaam uit en mijn pik komt meteen tot leven in mijn zwembroek.
Ze kijkt geen moment op of om wanneer ik het dek op loop, al weet ik vrij zeker dat ze me wel gehoord heeft. Ik vermoed dat ze doet alsof ze slaapt, maar ik zag dat haar ogen zojuist nog geopend waren.
Als ze van plan is om me te blijven negeren, had ze zich beter niets zo schaars kunnen kleden of hier plaats moeten nemen. Zoals ze er nu bij ligt, is het voor mij onmogelijk om nog een moment langer te doen alsof ze niet bestaat.
Ik vind een flesje zonnebrandolie die Camila achter heeft gelaten en neem hem mee naar het ligbedje van Isabel. Dit flesje heeft waarschijnlijk een veel te lage beschermingsfactor voor de roomwitte huid van Isabel, maar het is ook niet per se mijn doel om haar huid tegen de zon te beschermen — ik wil haar gewoon aanraken.
'Isabel…' probeer ik, terwijl ik ter hoogte van haar middel plaatsneem op het ligbedje. Ze verroert zich niet en haar ogen blijven gesloten. 'Ik weet dat je wakker bent.'
Ze blijft doodstil liggen, met haar armen omhoog geslagen, rustend onder haar hoofd. Wanneer ik een paar druppels olie op haar huid laat vallen, trekken haar spieren lichtjes samen, maar alsnog blijft ze volhouden dat ze slaapt.
Prima. Als ze dit vol wil houden, dan ga ik er ook optimaal gebruik van maken.
Ik trek zonder pardon de touwtjes - die haar bikini op haar rug bij elkaar houden - los en wrijf met mijn vlakke hand de olie uit over haar rug.
In haar rechterzij heeft ze een kleine, zwarte tattoo van een anker, met een datum eronder van een jaar geleden. De gedachte dat ze deze wellicht voor Sebastian heeft laten zetten, wekt een onbekend gevoel van woede en jaloezie in me op. Als dat daadwerkelijk het geval is, dan dwing ik haar om er iets overheen te laten tatoeëren. Mijn naam of zo.
Ik streel over haar schouders, haar armen, haar rug… en vervolgens zak ik verder naar beneden, richting haar bikinibroekje. Ze houdt haar ogen nog steeds stug gesloten, ook wanneer ik mijn vingertoppen een klein stukje onder het stof van haar broekje laat schuiven.
'Weet je zeker dat je dit vol blijft houden?' daag ik haar uit en ik laat de rest van mijn hand ook onder haar broekje verdwijnen. Godver, ze heeft echt een heerlijke kont.
Haar ademhaling is onregelmatig en het verraadt overduidelijk dat ze opgewonden raakt door mijn aanrakingen. Ik zou haar eigenlijk moeten kwellen en haar behoeftig achter moeten laten, maar daar ben ik helaas zelf te nieuwsgierig voor.
Ik moet haar voelen.
Ik trek met mijn andere hand de touwtjes aan de zijkant van haar broekje los, zodat ik de stof opzij kan schuiven en haar heerlijke billen kan ontbloten. Ze houdt haar adem op dat moment in, maar het weerhoudt me er niet van om door te gaan.
Ik kneed het zachte vlees rondom haar heupen en ga iets verzitten, zodat ik een beter uitzicht heb op haar verrukkelijke kont. Op de plek waar haar benen bij elkaar komen glinstert haar huid, omdat haar opwinding tot op haar benen verspreid zit.
Ik ga er met mijn vingertoppen langs en uiteindelijk overheen en merk dat haar benen heel langzaam een klein beetje uit elkaar schuiven. Als dit geen verkapte vorm van toegang verlenen is, dan weet ik het ook niet meer. Ze wil dit, verdomme… en ook al wil ze het niet, ik ga me nu echt niet meer inhouden.
Mijn hand glijdt via haar dijbenen verder omhoog, totdat ik bij de heerlijke natte plek tussen haar benen uitkom. Ze is helemaal gladgeschoren en voelt zacht en warm aan, wanneer ik een vinger in haar strakke opening naar binnen laat glijden.
Haar spieren knijpen meteen samen, alsof ze mijn vinger proberen vast te grijpen en me nooit meer los gaan laten. Uit haar mond hoor ik zacht gehijg en een klein kreuntje, dat ze wanhopig probeert te verbergen, maar haar niet helemaal lukt.
'Goed zo,' moedig ik haar aan, terwijl ik voorover leun en mijn gezicht dichter bij het hare breng. Ik laat mijn tong vanaf de onderkant van haar hals omhoog - richting haar oor - glijden en fluister dan zachtjes. 'Laat me maar horen hoe lekker je het vindt, Isabel. Ik voel hoe verdomde nat je bent, dus het heeft geen zin om te liegen.'
Haar mond valt een klein beetje open, maar haar ogen blijven nog steeds gesloten. Ik voeg nog een tweede vinger erbij en ze maakt zachte - bijna onhoorbare - geluidjes. Het klinkt fucking geil.
Ik druk mijn lippen tegen haar mondhoek en laat mijn tong vervolgens langs haar openstaande lippen glijden, in de hoop dat ik iets van haar overheerlijke smaak opvang. Ondertussen versnel ik de pompende bewegingen van mijn vingers en voel ik ook haar ademhaling tegen mijn lippen versnellen.
Ik weet zeker dat er niet meer heel veel voor nodig is, om haar te laten klaarkomen en om me heen te voelen samentrekken.
Haar ronde billen deinzen op en neer bij elke beweging die ik maak en ik voel hoe ze steeds natter en strakker wordt. Uiteindelijk begint haar lichaam onwillekeurig te trillen en te schokken en drukt ze haar lippen stevig tegen elkaar, om een kreun te smoren.
Ik pak haar onderlip tussen mijn tanden en knabbel er zachtjes op, zodat er alsnog een zacht, hijgend geluid uit haar mond vrijkomt. Ondertussen blijf ik mijn vingers gestaag in en uit haar bewegen, totdat haar stiekeme orgasme langzaam weer wegebt.
Ze verstopt haar gezicht onder haar arm - alsof ze zich plots schaamt - en ik hoor haar diep inademen, de lucht even in haar longen vasthouden en vervolgens weer langzaam uit te ademen — als een soort diepe, voldane zucht.
Mijn oog valt plots op haar linkerpols en een vlaag van woede strijkt over me neer, waarna ik bruusk mijn vinger uit haar trek. Op haar pols is een donkerrode streep zichtbaar. Een snee, met een korstje erop. 'Wat de fuck is dat?!'
Het is wel duidelijk wat het is, want ik weet meteen - zonder enige twijfel - dat ze dit zelf heeft aangebracht. Ik heb de littekens op haar pols al eerder gezien en dit bevestigt mijn vermoeden alleen maar.
Ze draait haar arm, zodat haar pols naar beneden gericht is en de snee uit mijn zicht verdwijnt. Verder geeft ze geen kik en doet ze nog steeds alsof ze slaapt, al merk ik wel dat ze opeens haperend ademhaalt.
Er zijn wel duizend dingen die ik wil doen of zeggen, om ervoor te zorgen dat ze met deze shit stopt. Het enige wat ik echter doe, is woedend overeind komen en hoofdschuddend weglopen.
Ik begrijp dit niet.
Ik begrijp haar niet.
En dus kan ik haar niet helpen. Ik weet niet eens zeker of ik het wel wil.